Slaap, Kobe, slaap…Slaapverhaal van Evelien

07-05-2023

Evelien associeerde babyslaaptrainingen altijd met laten huilen. Sterker nog: ze was net voor ze in het slaaptraject stapte heel sceptisch en dacht dat zij de uitzondering was op de regel. Toch lukte het babyslaapcoach Ina al naar een paar dagen om Kobe te leren inslapen met haar slaaptraject. En wat mama x en papa x ervoor in de plaats kregen was onbetaalbaar…

Voor deze blog interviewde ik de mama van Kobe. Na een slaaptraject ging haar zoontje doorslapen. In deze blog kan je meelezen hoe Evelien dit traject ervaren heeft.

Evelien was radeloos toen haar zoontje Kobe na maanden moeilijk kon inslapen. Elke avond was een strijd om hem in bedje te krijgen. Alsof dat nog niet genoeg was, sliep haar baby bijna nooit door. Met alle gevolgen vandien.

Hoe ben je bij Ina terechtgekomen?

Na maanden struggelen en goedbedoeld advies van vriendinnen over slaaptrainingen, kwam ik via via terecht bij slaapcoach Ina. Ik hoorde goede ervaringen, googlede haar en volgde een gratis intake. Hiermee kon ik niet mis doen, toch? Ik stond er eerst nochtans sceptisch tegenover want slaaptrainingen stonden voor mij altijd synoniem met mano militari laten huilen.

Starten met slaaptraining zonder er eigenlijk echt in te geloven lijkt met wel moeilijk. Hoe verliep het eerste kennismakingsgesprek?

"Bij het eerste gesprek vertelden we aan Ina het probleem van het inslapen. Kobe wilde niet fysiek in zijn bedje gaan en strijdde bijna dagelijks tot 21u à 22u. Daarnaast wilde hij niet doorslapen waardoor hij (én wij!) soms uren wakker waren 's nachts."

Welke gevolgen had dit voor jou en je gezin?

Door het slaapgebrek had ik zo'n kort lontje en was ik totaal oververmoeid. Ook mijn rustige man veranderde in een prikkelbaar persoon. We maakten veel ruzie en dit had zelfs gevolgen voor ons kind zelf. Meermaals gingen we in strijd met hem. Aankleden, eten, vechten met zijn broer…het waren één voor één lastige momenten waarin we ons geduld al eens durfden verliezen. Ik begon heel negatief te denken over de opvoeding van onze kinderen en had gedachten als: "Amai, als dit het opgroeipatroon is dan kan ik het niet rooskleurig zien. Ik voelde amper een band met mijn kind en in no time zag ik hem als etterke of tiranneke. De band met mijn kind moest en zou verbeteren want anders zou het worst case scenario zijn. Ik zat zo diep dat ik zelfs even thuis ben gebleven van het werk, de combinatie van het slaaptekort en het overlijden van mijn mama was hiervoor de druppel."

Hoe stond je partner ertegenover?

"Hij dacht lang dat het wel vanzelf goed zou komen. Tot hij door omstandigheden ons hele huishouden voor 3 weken overnam en totaal ontspoorde. Toen dacht hij: "Dit zal toch niet vanzelf overgaan en zo kan het echt niet meer verder."

Wanneer is het slaapprobleem ontstaan?

"Toen Kobe 6 maanden was en we op vakantie waren bij mijn ouders. Voordien was hij dé perfecte slaper! Hij paste nog in de buggy wieg maar daar wilde hij niet in slapen. Omdat we niemand wilden storen, pakten we hem veel bij ons in bed en toen zijn de slaapproblemen beginnen kwakkelen en ging het van kwaad naar erger. De periode tussen zijn 1ste en 2de levensjaar is één groot gat voor mij. Ik ben wel blijven werken en heb mijzelf overeind proberen houden. Pas nu besef ik dat ik een jaar als zombie heb geleefd! Toch hebben we niet veel geprobeerd om het op te lossen."

Durfde je erover spreken met je familie en vrienden?

"Mijn collega's wisten dat mijn zoontje slecht sliep en reageerden op twee manieren. "De mijne slaapt ook slecht" of "Iedereen slaapt slecht, zo erg is dat niet." Ik voelde mij niet begrepen want niemand had eigenlijk door dat ik er onderdoor aan het gaan was. Ik heb mijzelf lang wijsgemaakt dat ik sterk genoeg was, tot mijn mama overleed.Toen ben ik pas echt gecrasht. Mocht dat niet gebeurd zijn, was ik nu misschien nog aan het doorgaan op dezelfde manier. Ik blijf het nogal jammer vinden dat slaapproblemen bij baby's geminimaliseerd worden."

"Waarom lukt doorslapen op een ander wel en thuis niet?"

"Je kunt niet duidelijk maken dat je je kind bijna door elkaar aan het schudden bent of tegen de grond aan het gooien bent omdat je het niet meer aan kan. En dat durf je ook niet vertellen aan je collega's. Je zegt niet: 'Ik heb Kobe bijna met zijn hoofd tegen de muur geknald!" Je blijft eerder bij de feiten en zegt dat je enkele keren bent moeten opstaan 's nachts. Ook als Kobe ging logeren bij mijn schoonbroer sliep hij veel beter dan thuis. Waarom lukte het op een ander wel en thuis niet?"

Kan je nog wat meer vertellen over het traject?

"Na een eerste gesprek met heel veel tips die we onmiddellijk konden toepassen en waar we meteen effect van ondervonden, beslisten we snel dat we in dit traject wilden stappen. Zonder Ina's steun hadden we nooit gedacht dat dit kon zonder fles. Hierdoor kregen we meteen vertrouwen ook al waren we in het begin heel sceptisch. Dit traject voelde niet aan als hard werken, integendeel! Door de graduele opbouw ging alles heel vlot.. Eén moeilijke nacht bracht onmiddellijk op en dat zorgde er ook voor dat we rustig konden blijven. Het vraagt "stick to he plan", maar je ziet zo snel resultaat. Door de dagelijkse feedback die Ina geeft, houd je je ook vast aan dat plan."

"Ik associeerde slaaptrainingen altijd met 'laten huilen'. Het traject van Ina is iets helemaal anders!"

Hoe heb je het slaaptraject van Ina ervaren?

"Ik associeerde slaaptrainingen vroeger altijd met 'laten huilen'. Het traject van Ina is iets helemaal anders! Doordat er heel wat tussenoplossingen zijn, heb je niet het gevoel dat het hartverscheurend is, Je houdt je aan haalbare afspraken. Deze slaaptraining is cold turkey! De begeleiding draait om samen doen! Als mama bleef ik naast mijn zoontje zitten. Ook al huilde hij nog veel, op geen enkel ogenblik voelde dit slecht aan."

En met resultaat?

"Inderdaad, Kobe gaat nu om 19u vlot slapen na een verhaaltje, flesje en kusje en mama is weg. Hij slaapt door tot 7u en staat op als zijn konijntje wakker is. Af en toe wordt hij nog 1 à 2 keer kort wakker maar dan help ik hem door zijn tutje te zoeken of soms lukt het hem gewoon zelf.We hebben onze rust terug en Kobe is ook veel meer uitgerust, speelt leuker en is enthousiaster! Ik heb nu zoveel rust dat ik ook op de moeilijke momenten rustiger kan blijven. Ik kan zelf beter inschatten wanneer hij moe is en soms zegt hij zelf: "Mama flesje maken, Kobe slapen." Gaan slapen is geen drama meer, als hij moe is gaat hij slapen."

"Ik heb weer tijd voor mijzelf!"

Wat is het allergrootste effect?

"Rust is het allerbelangrijkste! Jammer genoeg ben ik nog altijd snel boos op de kinderen maar het is helemaal anders dan vroeger. Ik krijg er weer tijd voor mijzelf voor in de plaats. Om 20u kan ik ergens naartoe of gaan sporten met een andere mama. Ik krijg er langere avonden voor in de plaats waarin ik na het huishouden nog kan genieten van een avondje zappen in de zetel. Mijn avonden terughebben, daar geniet ik het hardste van!"

Wat zou je zeggen tegen andere ouders die twijfelen om te starten?

"Niet twijfelen, gewoon doen! Ina straalt vertrouwen uit waardoor je meteen het gevoel hebt dat het gaat lukken. Het was de investering meer dan waard. Als ik morgen opnieuw zou moeten kiezen tussen een vakantie of dit slaaptraject, dan kies ik sowieso voor het laatste. Mensen kopen zonder schaamte om de twee jaar een nieuwe Iphone maar voor je kind en je eigen gezondheid heb je dit niet over? Wij zijn superblij dat we zijn ingestapt in het basispakket ook alhad ik op dat moment geen werk en leefde ik van een ziekte-uitkering. Mochten we dit niet gedaan hebben, bleven we in een negatief spiraal zitten die ons ook handenvol geld ging kosten. Het slaaptraject is onbetaalbaar en het meer dan waard!"